Küçük aşk hikayesi...

 

Zaman kavramı yoktu sanki. Nerde karşılaştılar ? Hangi vakit aralığındaydı ? İkindi mi yoksa kuşluk vakti mi varoldular ? Onları dünyaya var kılan neydi ? Tesadüfleri seven aşk, can sıkıntısı yaşarken aralarında bir kıvılcım mı çaktırmıştı depolarda bekleyen kutuların arasında ? Kimbilir ! Hem zaten ne önemi vardı ki; zamanın, mekanın, kimliklerin, belgelerin .... Bu sadece küçük aşk hikayesi zaten... El ayak çekildiğinde belli belirsiz bir fısıltı duydu önce..

anlam veremedi. Hiç oralı olmak istemedi sonra. Yorgundu.. Tüm gün çalışmıştı, artık sakin ve sessiz bir geceyi haketmişti.. Derin bir nefes aldı, artık dokunan kimse yoktu, ışıkta yok artık.. Derin bir sessizlikte huzur dolu uykusuna dalabilirdi artık..

Derken yine o belli belirsiz fısıltı. " ordamısın ? " Birden irkildi, tanımıştı bu sesi, çok güçsüz ve cagesiz bir fısıltıydı ve içini sızlattı kimsesizlik soluyan ses.. Dün gibi aklındaydı ilk start alışı... Fişin takılıp start düğmesine basıldığında başlamıştı bu aşk hikayesi..Önceleri sadece sessiz gülümseyişler belirlemişti beğeni ve hayranlığın izlerini. Sonda gizli gizli buluşmalar, kaçak öpüşler tamamlamıştı bu aşkın varoluşunu..

Komut gelince sevindiler, yine kavuşmanın hazzını yaşadılar.. Aşklarının tek tanıkları o kağıtlar olmuştu uzun zaman..Eksiksiz, mükemmel bir uyumdu aralarındaki ilişki.. Ne biraz yavaş, ne çok karanlık.. Mükemmel bir uyum..

Tabiiki bazı zamanlar aksaklıklar olmadı değil, lakin hiç bir zaman aralarındaki aşk bitmedi.. Ya bir bozuk parçaydı onları bir süre ayıran.. Ya da yanlış kullanıma sonucu çıkan aksilikler.. Onlar hep aynı kafesi içinde özgürce dolaşan iki aşk kuşuydu sanki..

Hiç o kafesten uçup gitmediler.. Ama bazen biri hep sitemli bir bakış atardı diğerine.. Ya bir gün bu beraberlik bizim elimizde olmadan biterse diye .. Diğeri hep sustururdu isyan edeni.. " Sus , ne olur süs biz hiç ayrılmayacağız. Buna asla izin vermeyeceğim.." Demek ayrılık bukadar yakında sinsice bekliyormuş bu iki aşka doyamamış zamanın son anlarını yaşayan iki aşığı.. Birden irkildi, aşık olduğu, onun yokluğunda nefes almayı bile hayal edemeyeceğini hissetti.. Artık son anları gelmişti..

Yazıcı mecburen Toner bittiğini belirten sinyalin yanıp yanıp sönmesini izledi yaşlı gözlerle.. Bir yandan da Tonerine moral vermeye çalışıyordu.. ama Tonerin onu duyabildiğinden bile şüpheliydi.. Sabah oldu ..

Çalışanlar tek tek geldi ofise. İlk fark eden Sebahat Hanım olmuştu. Hemen www.alomarmara.com adresine girip Toner dolumu ve eksik malzemeyi de sipariş etmişti bir çırpıda.. Çok değil.. Kısa sürede hemen kapıdaydı Toner ve tüm gerekli malzeme.. Uzun yıllardır aynı şirketle çalışıyorlardı zaten, kaliteli, ucuz, güvenli ve son derece hızlı bir şekilde gülümseyişlerle, pozitif enerjiyle kapıya teslim ediliyordu tüm istekleri..

Zaman kaybetmeden Tonerle Yazıcı yine birleşmişti.. Hemde tıpkı ilk günki gibi.. " Hoşgeldin " dedi usulca ilk buluşmada.. İlk çıktı kağıdın üzerine anlamsız karartı olarak çıkmıştı.. Eline alıp bakan Sebahat hanım gülümsedi.. Anlamıştı, hissetmişti bu aşkın hiç bitmeyeceğini.. Bitti dedikleri anda yine yine yeniden ilk günki gibi, belkide her defasında dahada kuvvetli olan bağla kavuşacaklarını .